Pierwszy powojenny odbiornik opracowany w Polsce przez zespół inż. Wilhelma Rotkiewicza w roku 1948. Układ elektryczny oparty został na nowoczesnym wówczas schemacie, zastosowanym przez Philipsa w roku 1941 w odbiorniku 203U. Model "U2" jest najczęściej spotykany, jednak nie najstarszy. W pierwszych egzemplarzach (w naszym katalogu oznaczonych "48[a]" i "48[b]") wykorzystane były obwody wejściowe i heterodyny z odbiornika Aga. Produkowany w dwóch rodzajach obudów bakelitowych i trzech wersjach obudowy drewnianej. Jego fotografia - jako jedynego odbiornika lampowego - widniała na nieistniejącej już stronie internetowej firmy DIORA.
Skróty w logo nad skalą oznaczają: CZPE - Centralny Zarząd Przemysłu Elektrotechnicznego, ZPR – Zrzeszenie Przemysłu Radiotechnicznego.
Liczba wyprodukowanych Pionierów U2 w obudowie bakelitowej wyniosła ok. 585 tys. szt. Łącznie wszystkich Pionierów wyprodukowano ponad 1,5 mln sztuk.
Prezentowany rachunek i gwarancja pochodzą ze sklepu "Konsumy". Była to sieć sklepów dostępnych tylko dla funkcjonariuszy służb mundurowych i specjalnych. Radioodbiorniki pojawiały się nieczęsto, na co dzień kupowało się tam kiełbasę i buty.