Ślązak - i bardzo podobne do niego Beskid i Giewont – były kolejna fazą rozwojową „dzierżoniowskiego klocka”, zapoczątkowanego przez model Jubilat. Poniższe różnice podano w odniesieniu do modeli Jubilat DMT-406, Contessa, itp.

Wygląd zewnętrzny

• Zastosowano potencjometry suwakowe zamiast obrotowych. Wyłącznik sieciowy – w Jubilacie zintegrowany z potencjometrem obrotowym siły głosu – znalazł się na oddzielnym przycisku.
• Przełącznik zakresów typu Isostat ma kolejność klawiszy: U-D-S-K, dodatkowo równoczesne wciśnięcie U-D to wejście gramofonowe. w Jubilacie był oddzielny przycisk dla gramofonu a zakresy miały kolejność D-S-K-U.
• Odwrócona została kolejność rozmieszczenia stacji na skali, po lewej stronie są częstotliwości wyższe a po prawej niższe.
• W miejsce plastikowej ścianki tylne zastosowano płytę pilśniową.

Konstrukcja odbiornika

• Wszystkie elementy elektroniczne umieszczone na płytce drukowanej. Płytka drukowana przymocowana jest stabilnie do ściany czołowej. Przy demontażu odbiornika całość wysuwa się do przodu. Jedynym przewodem łączącym elektronikę z obudową jest połączenie folii ekranującej blok w.cz. umieszczonej na spodzie budowy. W poprzednich modelach (Jubilat, Gong, Ludwik, itp.) były to przewody do transformatora, który przykręcony był do obudowy.
• Antena ferrytowa, teraz na mniejszym pręcie umocowana do plastikowego modułu gniazd antenowych (dawniej była na blaszanym pałąku nad płytą).
• Transformator sieciowy został przeniesiony z obudowy na płytkę drukowaną. Dwa bezpieczniki wlutowane w płytkę drukowaną. Oprawka żarówki oświetlenia skali wlutowana w płytkę drukowaną (w Jubilacie były dwie żarówki, umieszczone na pałąku obok anteny ferrytowej).
• Plomba gwarancyjna z plasteliny znalazła się na konopnym sznurku, łączącym ramkę płyty drukowanej z obudową. W Jubilacie była na jednej ze śrub pod spodem obudowy.

Układ elektryczny

• Zastosowano układ scalony UL1211 jako wzmacniacz pośredniej częstotliwości dla AM i FM.
• Zastosowano układ scalony UL1402P w obudowie plastikowej typu CE74, zamiast metalowej, grzybkowej obudowy CE50 (w instrukcji serwisowej WKiŁ z 1978 r jest stary CE50).
• Głośnik GD 10-16/5/2 o mocy 5W i oporności 4 Ohm.
• W początkowej fazie produkcji zastosowano układy hybrydowe URC001, URC002 i URC003. Są to Układy Rezystywno-Pojemnościowe opracowane w Ośrodku Badawczo Rozwojowym Techniki Hybrydowej i Rezystorów w Krakowie i produkowane w Zakładach Elektronicznych TELPOD. Pomysł ten nie sprawdził się w praktyce; wiele napotkanych egzemplarzy ma w te miejsca wlutowane zwykłe oporniki i kondensatory.

Ślązak został zaprezentowany na jesiennych Międzynarodowych Targach w Poznaniu w 1975 r. Seryjna produkcja ruszyła w roku 1977. Płyta czołowa mogła być plastikowa czarna, plastikowa  srebrna lub mieszana. Była też elegancka wersja z panelem aluminiowym.

Na falach Kr pasma 31, 41 i 49 m, UKF OIRT 66,6-73MHz. Identyczny układ elektryczny miały odbiorniki DMP 411 Beskid i DMP 413 Giewont.

W odbiorniku zastosowano płytkę drukowaną o symbolu 2217-258. W napotkanych egzemplarzach trudno trafić na jakiś ślad datowania. Nie ma naklejek wewnątrz obudowy, nie ma datowania na podzespołach.

Odbiornik eksportowano m.in. do Niemiec pod nazwą HGS Electronic HR 450. W latach 80. w niemal identycznej skrzynce i w oparciu o dokumentację "Diory" WSI Odnowa produkowała OR Narew.