Na początku lat 70.  zakupiono w Polsce dwie licencje związane ze sprzętem elektronicznym: japońską na produkcję potencjometrów, gdzie na płytce laminatowej (lub ceramicznej) nanoszono warstwę oporową metodą sitodruku oraz belgijską licencję na produkcję hybrydowych układów grubowarstwowych. Powstawały programy rządowe z dużym budżetem na wykorzystanie tych licencji i gdzieś trzeba było te fundusz zużyć. Prace projektowe prowadził Ośrodek Badawczo Rozwojowy Techniki Hybrydowej i Rezystorów w Krakowie a produkcję podjęły Zakłady Elektroniczne TELPOD. Z potencjometrami poszło nieźle, sukcesem zakończyły się też prace przy grubowarstwowym wzmacniaczu mocy GML-025 (wykorzystanym m.in. w Elizabeth).

W masowej skali technika hybrydowa miała być zastosowana przez produkcji odbiorników radiowych przez Diorę.  Nie udało się jednak, mimo wielu starań nanieść metodą sitodruku rezystorów na laminat papierowo-fenolowy z którego Diora robiła płytki drukowane. Jednak program rządowy powstał, pieniądze wydano a przedstawiciele partii, rządu i zjednoczenia „Unitra” kontrolowali realizacje harmonogramu. Polak potrafi – w Krakowie wymyślono, że owe oporniki naniesione zostaną metodą sitodruku na oddzielne płytki ceramiczne z rzędem nóżek a dopiero te płytki będą wlutowane do płyty drukowanej odbiornika. W ten sposób powstały trzy Układy Rezystywno-Pojemnościowe URC001, URC002 i URC003. Miały zastosowanie wyłącznie przy produkcji odbiornika Ślązak lub pokrewnych modeli Diory. Układy te zaznaczone sa np. na schematach odbiorników Alba i Akord. W tym ostatnim - tylko URC003. Jeszcze nie zweryfikowany, czy były tam zastosowane w rzeczywistości.

W egzemplarzach z układani URC potencjometry suwakowe nie mają - jak w późniejszej produkcji - metalowej osłony.

Płyta o symbolu 2217-258 oraz schemat odbiornika z układami URC został zamieszczony na wydanej przez WKiŁ instrukcji serwisowej Ślązaka. Jest tam także niespotykany w realnych egzemplarzach układ UL1402 w metalowej, "grzybkowej" obudowie.

Gdy wrzawa medialna ucichła, W Diorze przeprojektowano płytę na 2217-258/N, na której w miejscu URC pojawiły się zwykłe oporniki.