Odbiornik samochodowy uniwersalny (minus lub plus na masie). Konstruktorami byli J. Zając i inż. M. Białek. W pierwszym roku wyprodukowano 10 tys. sztuk, razem w ciągu 4 lat ponad 131 tys. szt.

Dane techniczno-eksploatacyjne:
Zakresy: Długie - 150 ÷ 285 kHz, Średnie I - 525 ÷ 1605 kHz, Krótkie I - 5,95 ÷ 6,2MHz, UKF - 65,5 ÷ 73 MHz
Czułość użytkowa: Długie ≥ 150 μV, Średnie ≥ 75 μV, Krótkie ≥ 50 μV, UKF ≥ 15 μV
Znamionowa moc wyjściowa - 3 W, Maksymalna moc wyjściowa - 4 W
Pobór mocy - ok. 5 W, Zasilanie - 12V ( „+” lub „-” na masie )
Waga - ok. 1 kg

Odbiornik był eksportowany do bratnich krajów socjalistycznych. Obcojęzyczna instrukcja montażu pokazuje, jak zamontować radio w samochodach Wartburg, Trabant, Zastava, Skoda 1000MB i S100 oraz Fiat-125-P. Dla Trabanta, który miał instalację elektryczną 6V Diora oferowała także przetwornicę 6V / 12V.

Opis, schemat i uwagi eksploatacyjne: RAiK-10/73.

Instrukcja (niem.)