Prezentowany magnetofon jest pewnego rodzaju unikatem, choć nie różni się w istotny sposób od pierwszych wersji wykonania modelu MK 125. Magnetofon posiada naniesione oznaczenie marki: THOMSON DUCRETET, oznaczenie modelu: MK 331 i posiada bardzo niski numer seryjny: 0000225. Mechanizm magnetofonu nosi numer fabryczny: 123497.

Prezentowany egzemplarz, oraz ślady odnalezione na francuskim forum DOCTSF, w tym instrukcja serwisowa, świadczą, że wyżej opisany model znajdował się w ofercie THOMSON DUCRETET kierowanej na rynek francuski i był na nim oferowany przez pewien czas.

Dotychczas nie udało się odnaleźć żadnych materiałów reklamowych dotyczących tak oznaczonego modelu, wydawanych przez THOMSON DUCRETET.

Zastosowane w prezentowanym egzemplarzu elementy są w większości pochodzenia krajowego i nie odbiegają od stosowanych w tym okresie produkcji, w standardowej wersji magnetofonu MK 125 przeznaczonej na rynek polski. Wszystkie kondensatory elektrolityczne są produkcji Elwy, starego typu KEM, poza dwoma egzemplarzami typu 02/E. Oznaczenia daty produkcji na niektórych elementach wskazują na lata 1972 i 1973 (Marzec), co pozwala przypuszczać, że egzemplarz ten został wyprodukowany jako egzemplarz eksportowy przez ZRK w 1973 roku (w marcu lub później), w partii przeznaczonej na rynek francuski (prawdopodobnie w ramach spłaty kosztów licencji).

Do egzemplarzy eksportowych wyprodukowanych przez ZRK, można także zaliczyć egzemplarz w wersji oznaczonej marką i logo Pathé Marconi noszący oznaczenie typu MK 313 automatic, który jakiś czas temu pojawił się na polskim portalu aukcyjnym.

Prawdopodobny model źródłowy:

Niedawno na jednym z francuskich portali aukcyjnych został odnaleziony model MK 29 automatic marki HiFiVox, należącej do Thomsona, który jest jedynym śladem wskazującym na istnienie w portfolio Thomsona magnetofonu, który mógł być modelem wyjściowym dla wersji MK 125 produkowanej przez ZRK. Model ten został bliżej opisany na forum związanym z historią produktów Unitry. To, że model MK 29 automatic posiada bardzo podobną obudowę i mechanizm, ale zupełnie inną wersję elektroniki wyposażoną w tranzystory pochodzenia azjatyckiego oraz fakt, że sygnatura w której znajduje się odniesienie do modelu MK 125 została umieszczona na dole ostatniej strony francuskojęzycznej instrukcji serwisowej dotyczącej prezentowanej wersji magnetofonu, częściowo potwierdza nieoficjalne informacje, że zakupiona od Thomsona licencja obejmowała konstrukcję mechanizmu, natomiast układ elektryczny ze względu na zbyt wysokie koszty zakupu licencji, był przygotowywany o oparciu o krajową bazę elementową we współpracy licencjodawcy z ZRK, lub samodzielnie przez ZRK.

Na listach zawartych w instrukcji serwisowej występują następujące oznaczenia elementów półprzewodnikowych: T1 – BC413B/C, T2 T5 – BC238C, T3 T4 – BC238B, T6 T7 – AC187/AC188, T8 – BC238A, D1 – DOG31, D2 – BZP687 0,75V, D3 – DOG53, T101 – 2N2195A, T102 – BC308A, D101 D102 – BZP687 0,75V, D103 – DOG53.

W prezentowanym egzemplarzu zostały natomiast zastosowane następujące elementy: T1 – BC413B (brak identyfikatora producenta), T2 T5 – BC108C (CEMI), T3 T4 – BC108B (CEMI), T6 T7 – AC187/AC188 (SGS ATES), T8 – BC108A (CEMI), D1 – DOG31 (TEWA), D2 – BZP687 0,75V (CEMI), D3 – DOG53 (TEWA), T101 – 2N2195A (SGS), T102 – BC108A (CEMI), D101 D102 – BZP687 0,75V (CEMI), D103 – DOG53 (TEWA).

Pomimo upływu prawie 50 lat od wyprodukowania prezentowanego modelu MK 331, jest on nadal sprawny i nie nosi śladów istotnych napraw i ingerencji serwisowych.