Zabawka będąca przewodowym radiotelefonem pracującym w trybie semidupleksowym "push to talk". Dwa "radiotelefony" połączone były przewodem dwużyłowym o długości 5 m. Oba składały się z baterii płaskiej 4,5 V, wkładki mikrofonowej Tonsil W-66, przełącznika chwilowego typu "isostat" i bardzo prostego układu elektronicznego na płytce drukowanej (trazystor, opornik, potencjometr dostrojczy). Obudowy posiadają strzemię do smyczy. Brak jakichkolwiek oznaczeń producenta. Kolejne wersje rozwojowe posiadały udoskonalenia, np. świetlne wywołanie rozmówcy. Oprócz zabawy przewidziane były do porozumiewania się na niewielkie odległości podczas prac monterskich itp.