Pierwszy polski gramofon z przetwornikiem elektromagnetycznym, wówczas importowanym, Shure M44MB. 4 prędkości obrotowe. Talerz napędzany przez przekładnię paskowo-rolkową silnikiem prądu zmiennego SAZ-05. Regulacja obrotów mechaniczna. Ramię w pełni metalowe. Przeciwwaga regulowana jedynie w celu zbalansowania wkładki, do regulacji nacisku służy sprężyna z regulowanym naciągiem. Wkładka montowana w koszyku wsuwanym w główkę ramienia. Panel gramofonu zawieszony w obudowie na półtwardych gumkach. Pokrywa bez zawiasów, nakładana, z ciętej i giętej płyty pleksi. Nóżki tego samego typu, co montowane wówczas w gramofonach WG-263, WG-264, G-450. Opracowany wraz ze wzmacniaczem W 600 jako stereofoniczny, lampowy zestaw Hi-Fi.
Wyprodukowano niewielką ilość na rynek polski (jeszcze jako ŁZR Fonica), w trzech seriach, różniących się estetyką wykonania. Po wstąpieniu zakładów w zjednoczenie "Unitra" produkcja kontynuowana na eksport do ZSRR - modele G-600A, G-600B, G-600C, G-600C1... W zmienionych wersjach produkowany jeszcze w II połowie lat 70-tych.