Urządzenie zostało nazwane przez wytwórcę „nagrywaczem”. Nazwa ta doskonale mówiła, do czego służy, jednak nie przyjęła się w języku polskim.
RS-1499 zapisywał dźwięk na kasecie "compact" z prędkością przesuwu taśmy 2,4 cm/s. Zasilany był z trzech „paluszków” 1,5V. Wyposażony był w mikrofon na długim przewodzie z możliwością przypięcia do ubrania oraz wyłącznik na długim przewodzie, możliwy do ukrycia w rękawie.
Urządzenie przeznaczone było do dyskretnego nagrywania rozmów i innych dźwięków przez służby specjalne.
Równocześnie produkowany był nagrywacz RS-1490, zapisujący z prędkością przesuwu taśmy 1,2 cm/s. Do odtwarzania nagrań służył odtwarzacz RZ-1502.

„Unitra-Elmasz” powstała na bazie Zakładu Doświadczalnego Zapisu Magnetycznego przy Zakładach Radiowych im. Marcina Kasprzaka. Oficjalna nazwa zakładu, występująca w dokumentach obecnego Ministerstwa Gospodarki to Zakład Budowy Urządzeń Technologicznych „Unitra-Elmasz”. Spotykana była również nazwa – raczej nieoficjalna – Wydział Produkcji Specjalnej w Kasprzaku.
Oprócz prezentowanego nagrywacza Elmasz produkował odtwarzacz do odsłuchiwania nagrań z nagrywaczy, urządzenia do dokładnego kasowania zapisu z taśmy magnetycznej, zasilacze stabilizowane. Likwidacja firmy nastąpiła w 1992 r. Produkcje magnetofonów do zastosowań specjalnych kontynuowała Artenet sp. z o.o.