W roku 1960 Diora wyprodukowała 400 egzemplarzy odbiornika Tango. W tym modelu, równocześnie z Kosem użyto po raz pierwszy lampy ECL52 we wzmacniaczu m.cz. W odróżnieniu od Kosa i innych, popularnych modeli z tą lampą, gdzie był autotransformator i prostownik jednopołówkowy (np. Figaro, Rozyna), zastosowano w nim pełny transformator sieciowy i prostownik dwupołówkowy. Produkcja została przeniesiona do ZRK a powróciła do Diory w roku 1968, gdy ZRK zaprzestały wytwarzania odbiorników radiowych, skupiając się na magnetofonach. 

W odświeżonym modelu zmieniono skrzynkę na drewnianą, pozostał montaż przestrzenny i obrotowy przełącznik zakresów, ułożony poziomo, z suwakiem na bocznej ściance. Transformatory: sieciowy TS 30/1/676 i głośnikowy TG 2-14-666.