Odbiornik montowany na druku. Płyta drukowana ustawiona pionowo. Dla zakresu D i S antena ferrytowa. Regulacja barwy tonu na dwóch klawiszach, umieszczonych w przełączniku skrajnie po lewej i po prawej stronie. Zasilacz na prostowniku selenowym. Z tyłu gniazda antenowe AM i FM, gniazdo gramofonowe na dwie wtyczki radiowe, gniazdo magnetofonowe we/wy DIN, gniazdo głośnika zewnętrznego.
Odbiornik wyposażony był fabrycznie w dwie anteny AM (oprócz ferrytowej). Jedna, to cienki drut miedziany w izolacji, o długości ok. 50 cm, przylutowany do gniazda antenowego i rozciągnięty wewnątrz na płycie czołowej. Druga, to drut miedziany w izolacji, o długości ok. 150 cm, pociągnięty 3 razy wzdłuż tylnej ścianki, po jej wewnętrznej stronie. Drut zakończony był wtyczką radiową, wetkniętą do gniazda antenowego.
Jako wskaźnik dostrojenia służyła początkowo lampa EM80, później EM84. Zmiana lampy wymagała zmiany kształtu otworu w płycie czołowej.
Na schemacie widoczny jest przełącznik napięcia zasilania 120/200/220V. Przełącznik występował tylko w pierwszych egzemplarzach Światowida, w prezentowanym egzemplarzu już go nie ma. Na zdjęciu między transformatorem sieciowym a kondensatorem 2x50uF widoczny jest okrągły otwór, w którym był montowany. Ten układ elektryczny nazywany "odkłóconym" a na schematach występował jako "Światowid N".
W dolnej ściance drewnianej obudowy odbiorników lampowych wycinano duży, prostokątny otwór serwisowy dający dostęp do większości elementów elektronicznych bez wyciągania chassis ze skrzynki. Tutaj, po odkręceniu dwóch śrubek i zdjęciu dekielka, widać tylko suwaki przełącznika zakresów bo płyta drukowana ustawiona jest równolegle do płyty czołowej radia. Przez otwór można tylko wymienić żarówki oświetlenia skali, umieszczone w oprawkach ze specjalnymi, długimi uchwytami.
Pierwsza prezentacja modelu miała miejsce na XXXII Międzynarodowych Targach Poznańskich w 1963 r. Cena po wprowadzeniu do sprzedaży wynosiła 1900 zł.
Światowid montowany także w skrzynce z zaokrąglonymi rogami. Skrzynki były wspólne z OR Goplana, która eóżniła się od Światowida zakresami fal - nie miała UKF-u a fale krótkie podzielone były na dwa podzakresy.
Gałki na pierwszym zdjęciu mają różne kolory, bo gałka potencjometru została umyta.