Na początku produkcji gramofonu Łódzkie Zakłady Radiowe nie nazywały się jeszcze "Fonica" - nosiły oznaczenie T-4. Gramofon miał trzy prędkości obrotowe: 33 1/3, 45 i 78 obr./min. Zasilanie prądem zmiennym 220 lub 120 V, później tylko 220 V. Sygnał wyjściowy wyprowadzony gołym przewodem ekranowanym zakończonym dwoma wtykami radiowymi, zastąpionymi później wtyczką DIN (jak w np. Narcyzie). W trakcie produkcji gramofonu zmianie uległa również podpórka ramienia. Najpierw był to metalowy bolec znany ze starszych mechanizmów, później plastikowy wypust ze sprężyną.

Walizka znana z G-221. Poza zmianą krawędzi wewnętrznej, podyktowaną innym montażem mechanizmu, zrezygnowano z nóżek na boku, przeznaczonych do stawiania złożonego gramofonu, a nóżki dolne były najpierw metalowe, a następnie gumowe.

Ciekawostką są metki przyklejane przez producenta walizek. Na metce ze starszą datą walizka przeznaczona jest prawidłowo dla G-250 a na metce z nowszą datą dla GE-56 (obok napisane atramentem G-250).